เกิดมาแต่แผ่นดินใดในกาลครั้งหนึ่ง
วิญญาณก็ตอกตรึงในมหาอาณาจักร
ในกระบวนการอันก้าวไปสู่เรียนรู้รัก
ให้หัวใจได้ประจักษ์โลก ชีวิต เวลา
ฤดูกาลผันเวียนทั้งเปลี่ยนแปลง
บางขณะสำแดงเดชฤทธิ์คลั่งบ้า
ยามที่พื้นที่ถูกยึดครองด้วยอัตตา
นั่นก็ทำให้ปัญญาหลบลี้ไกล
วันแล้ววันเล่า ปีแล้วปีเล่า
บนทางใหม่เก่ายังไม่สิ้นสงสัย
พอจะรู้อยู่บ้างว่าเกิดมาทำไม
และจะทำสิ่งใดในชีวิตที่ยาวนาน
แต่ทำอย่างไรจึงจะได้กระทำ
ยิ่งบอกยิ่งตอกย้ำยิ่งเกียจคร้าน
ยิ่งเคี่ยวเข็ญยิ่งขัดแย้งเป็นอันธพาล
จึงตกต่ำดักดานไม่งอกเงย
แต่เรารู้ว่าอย่างไรไม่ไร้ความหวัง
ยามสงบได้นิ่งฟังคำตอบเฉลย
อาจในหนทางยาวไกลที่คุ้นเคย
ค่อยแย้มคลี่ผลิเผยปัญญาญาณ
อาจวันนี้ทางท่องแปรค่าเปลี่ยน
ผ่อนคลายในพากเพียรบนทางผ่าน
เตือนตนก้าวทุกก้าวด้วยเบิกบาน
และสอดร้อยประสานกับฟ้าดิน
ได้ไม่ได้ พบไม่พบปรารถนา
ปลายทางมิใช่ค่าทั้งหมดทั้งสิ้น
ภาพปรากฏสรรพเสียงที่เห็น-ได้ยิน
ทั้งรสและกรุ่นกลิ่นสัมผัสสัมพันธ์
เมื่อเกิดมาแล้วจากกาลครั้งหนึ่ง
จะเรียนรู้อย่างลึกซึ้งและสร้างสรรค์
ก้าวเดินในโลกได้อย่างเป็นอัศจรรย์
ทุกความจริงความฝัน ทำความเข้าใจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น