ได้จริงใจไมตรีต่อมิ่งมิต
เอื้อเฟื้อได้ไว้ใจดั่งญาติสนิท
กับรอยยิ้มเนรมิตมหัศจรรย์
โลกแคบลงนักแล้วโลกาภิวัฒน์
ชีวิตเวียนว่ายไปตามถนัดอย่างนั้น
ดำรงตนชีวิตใครชีวิตมัน
มุ่งสำเร็จแข่งขัน-เหตุปัจจัย
เมืองสอนเราเช่นนี้วิถีมนุษย์
คำตอบสำเร็จรูปที่สุดยังสงสัย
พร่ำบอกให้เราก้าวไปเอาชัย
อย่างนั้นคงไม่เหลือใครเป็นผู้แพ้
หัวใจคล้ายถูกเก็บในลิ้นชัก
อาจมิอาจได้ประจักษ์ความจริงแท้
เห็นเพียงโลกขบวนการการผันแปร
สุดท้ายอาจเหลือแค่เศษวิญญาณ
เถิด..เดินทางไปหาสักพื้นที่
ไปหาความอารีย์อันแสนหวาน
ไปสัมผัสรอยยิ้มอันเบิกบาน
ร่วมก่อร้างสร้างตำนานวิถีคน
เพื่อพบได้หัวใจยังมีอยู่จริง
มิใช่ฝังอยู่แน่นิ่งเกินกว่าค้น
แต่พร้อมเปล่งอานุภาพให้เคลื่อนวน
และพร้อมบันดาลดลความดีงาม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น