ดั้นด้นจากอีกฝั่งของขอบฟ้า
หนทางไกลหลับใหลในราตรี
ล่องเรือลอยลำ ทะเลลึก คิด คิด นึก นึก ในเวิ้งว่าง
ทะเลเขียวกับฟ้า สีฟ้าจาง ขณะแดดอำพราง ฟ้าสีฟ้า
ใส สวบ วูบไหวในริ้วคลื่น ใจตื่น ตาตื่น มองหา….
ระยะทาง ท้ายเรือ – เวลา ล่องไปช้า ช้า สู่เกาะไกล
คนเรือขับเรือคล่องแคล่ว รู้
ผืนน้ำกว้างนั้น เป็นอย่างไร ย่อมมิใช่ไปได้ ดั่งเห็น
ประสบการณ์..นานนักสั่งสม ดู
กระแสน้ำขึ้นลงอย่างที่เป็น
วางชีวิตตามท่วงทำนอง มิอาจท้
เรือ คน ลม เล คลื่นสัมพันธ์ จึงสมดุล แบ่งปัน – เป็นมา
จวบจนจะจากแล้ว…ทะเล คลื่นเห่ เรือโยน ดั่งว่า
กระซิบสั่งถ้อยคำอีกสักครา ย้
ว่า…สรรพสิ่ง……. แท้จริงเชื่
หากมีสิ่งใดถูกบิดเบือน ก็ย่
ธรรมชาติสภาวะ…. จึงเป็นจั
สิ่งหนึ่งเกิด สิ่งหนึ่งจึงเกิด สิ่งใด สิ่งหนึ่งดับสิ่งหนึ่
….จะกลับไปอีกฝั่งของขอบฟ้า
ข่าวคราวความจริงในนิยาม มุ่
