ขยับลีลาร่ายรำแทนคำกล่าว
ตามจังหวะเป็นเรื่องราวเล่าสมัย
จากวันก่อนถึงวันนี้ ยาวไกล
ยังมีเหลือผู้ใดมาใฝ่ดู
เยื้องย่างร่างร่ายเป็นลีลา
บ่มเพาะจากเวลาได้เรียนรู้
เริงรำในบทเพลงแห่งครู
ให้เรื่องราวมีเหลืออยู่ในทรงจำ
สืบทอดด้วยส่วนหนึ่งในตำนาน
บอกกล่าวเล่าขานวันยังค่ำ
ในสมัยที่หม่นทึบทะมึนดำ
ชีวิตยังร่ายรำได้ร่าเริง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น