วันพุธที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

ชีวิตยังร่ายรำได้ร่าเริง

          ขยับลีลาร่ายรำแทนคำกล่าว

          ตามจังหวะเป็นเรื่องราวเล่าสมัย

          จากวันก่อนถึงวันนี้ ยาวไกล

          ยังมีเหลือผู้ใดมาใฝ่ดู

          เยื้องย่างร่างร่ายเป็นลีลา

          บ่มเพาะจากเวลาได้เรียนรู้

          เริงรำในบทเพลงแห่งครู

          ให้เรื่องราวมีเหลืออยู่ในทรงจำ

          สืบทอดด้วยส่วนหนึ่งในตำนาน

          บอกกล่าวเล่าขานวันยังค่ำ

          ในสมัยที่หม่นทึบทะมึนดำ

          ชีวิตยังร่ายรำได้ร่าเริง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น