วันอังคารที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

จิตรกรรมเหนือขอบฟ้า:เมื่อหมู่เมฆร่ายรำอำลาแสงตะวัน

คล้ายเมฆวาดขอบฟ้าที่ขอบฟ้า
วาดผืนน้ำสนธยาระยิบไหว
วาดแสงตะวันสาดมาแต่ไกล
เป็นเส้นแทรกสดใสและแสนงาม
พลิ้วเมฆขาวทอราวเป็นสายเมฆ
แผ่วลมสายวิเวกในถิ่น-ท่าม
แดนนี้หรือแดนใดขนานนาม
สถิตในนิยามแห่งผืนแผ่นดิน
เมฆยังวาดขอบฟ้าที่ขอบฟ้า
วาดกาลเวลา,ปรารถนาทั้งสิ้น
วาดกวี บทเพลงแผ่วพอได้ยิน
เมฆเสกซึมสู่จินตนาการ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น