กลับมาถึงถิ่นทุ่งเมื่อรุ่งสาง
พร้อมกลุ่มหมอกเบาบางฤดูหนาวมวลดอกไม้ต้อนรับผลิแย้มพราว
สีทองของทุ่งข้าวก็รับรู้
สายลมเปลี่ยนทิศเปลี่ยนที่มา
แผ่วเบา บ้างโถมถาเมื่อมาสู่
ฝุ่นดินคลุ้งขานรับกับฤดู
เม็ดน้ำค้างยังเกาะอยู่รอตะวัน
เพลงรักยังกล่อมทุ่งเมื่อรุ่งสาง
ยังไม่ชืดไม่จืดจางดั่งความฝัน
ขานขับลำนำรักอยู่นิรันดร์
กล่อมขวัญ ณ ทุ่งนั้นไม่ขาดเลย
จึงยินดีนักหนาเมื่อมาถึง
นานนับยังคำนึงมิได้เฉื่อยเฉย
เดินทางกลางเมืองเถื่อน-ไม่มีเลย
ไม่มีวันไม่เคยคิดถึงทุ่ง
กลับมาแล้ววันนี้เมื่อรุ่งสาง
พร้อมกับหมอกเบาบางยามย่ำรุ่ง
ดอกไม้งามยามเช้ากลิ่นหอมฟุ้ง
ทั้งรวงข้าวในทุ่งก็รู้แล้ว....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น