- กาลครั้งหนึ่ง
ลำธารนับหมื่นสาย….. ก่อกำเนิ
จากหยดน้ำทีละหยด ไหลมา เป็นแม่คงคาสายใหญ่
นับแสนนับล้านชีวิต อิ
สายน้ำหล่อเลี้ยงแต่เยาวัย
สายน้ำไม่เคยเคียดแค้น มาตรแม้
ชีวิตหลากล้วนต่างเผ่าพันธ์
- วันนี้
จากลำธารสู่ท้องทะเล ร่อนเร่ผ่
ผ่านหุบเขาทุ่งนา ป่าดอน ผ่านชีวิตพเนจรผู้ผ่
ระหว่างทาง – ไกลแสนไกล พานพบสิ่งใดมาบ้าง
โขดเขา ภูผา หรือป่าร้าง หมู่บ้านอ้างว้
ป่าเขาแหลกสลาย…….. ด้วยน้ำมื
แปรป่าเป็นเงินได้ในบัดดล หยดน้
ค่อยค่อย เหือด แห้ง โหย หาย ไร้ทางที่จะไปให้ถึงที่
ผืนแผ่นดินสีเขียวขจี บัดนี้
- คงสักวัน
เป็นตำนานของสายน้ำ จากปากคำผู
ว่าแผ่นดินวันนี้ ร้าวราน ฝูงแมลง ,ดอกไม้บานก็ร่วงโรย
ภูเขาร้อนร้าย –แห้ง แล้ง แม้หยดน้ำในแอ่งก็เหื
ลมหอบไอร้อน พัดโชย หอบหยดฝนโปรยแผ่วเบา
แผ่ว เบา แผ่ว แห้งหาย อ่อนล้า จนตาย เพราะโง่เขลา
สูญสิ้นตำนานเรื่องราว ไร้ผู้
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น