ผู้ร่วมชะตากรรม

1
ผองข้าฯคือเผ่าพันธ์มนุษย์
เป็นสัตว์ประเสริฐสุดในโลกหล้า
คิดค้นและสร้าง-ความเป็นมา
จึงรุ่งเรืองวัฒนากว่าสัตว์
เพียงไม่กี่ร้อยกี่พันปี
สิ่งประดิษฐ์มากมี สูง ยาว ใหญ่
เมื่อเดินทางสู่ผืนแผ่นดินไกล
ย่นเวลาย่อโลกไว้ปลายนิ้วมือ
พิชิตชัยชนะสรรพชีวิต
ฟ้าอย่าได้ลิขิตไม่ยึดถือ
สัตว์คนจะครองโลกให้ระบือ
ประกาศนามร่ำลือทั่วจักรวาล

2
เหล่าท่านเผ่าพันธ์มนุษย์
เข่นฆ่ายังไม่หยุดประหัตประหาร
เป็นมาเช่นนี้เนิ่นนาน
หรือจะเป็นอยู่ชั่วกาลการดำรง
สิ่งใดกันในสามัญสำนึก
มิใช่ผลึกปัญญาอันสูงส่ง
เมตตาธรรมถูกปลดปลง
รักหรือก็ลดลงจนโรยรา
งมงายยึดมั่นในพันธ์เผ่า
พร่ำพูดโง่เง่าประกาศกล้า
เบ่งพองตัวตนอหังการ์
ไม่หวั่นเกรงดินฟ้าชะตากรรม
ยึดตนเพื่อตนสนองตน
ท่ามกลางความปี้ป่นบอบช้ำ
คิดสิ่งใดเพื่อเพียงได้กระทำ
เสพย์สมสุขล้ำจนเอ่อล้น

3
หลายเผ่าหลายหลากพันธ์มนุษย์
ล้วนแล้วแต่โทรมทรุดสับสน
ถูกกระทำหรือผู้กระทำก็จำทน
รอเพียงรับผล-พิพากษา
สู่สิ้นยุคสิ้นกาลสิ้นสมัย
มิอาจครองโลกไว้ภายหน้า
สิ่งประดิษฐ์คิดค้นที่สร้างมา
ตอบสนองปรารถนาเพียงชั่วคราว
ทั้งผองเผ่าพันธ์มนุษย์
ถึงเวลาสิ้นสุดการสืบสาว
ตำนานพันธ์เผ่าคน-เรื่องราว
จบไปอย่างปวดร้าวทรมาน