ทุ่งท้องฟ้าเก่า

มาถึงทุ่งท้องฟ้าเก่าของเราอีกครั้ง
แสงเดือนยังเปล่งปลั่งประกายฉาย

ลมพลิ้วพัดใบไม้ร่วงโปรยปราย
ฤดูหนาวไม่ร้าวร้ายดังก่อนมา

ฟ้าเปลี่ยนดินเปลี่ยนเราก็เปลี่ยน
หนักเบาก็รับเรียนรู้คุณค่า

ทางไกลพาจากพรากกาลเวลา
ทางกลับก็ปรารถนาจะค้นพบ

ไม่เหลืออะไรมากมายเท่าไหร่นัก
พอได้ต่อทอถักจวบวันจบ

จากเช้าสายบ่ายค่ำถึงยามพลบ
ต่อราตรีทวีทบทับท่วงทาง

ยังทำความเข้าใจในตัวตน
แสวงหาสืบค้นพ้นวาง-ว่าง

ในความมีไม่มี กร้าว-เปราะบาง
ทั้งแจ้งใจทั้งเลือนรางแต่บางคราว

ขึ้นล่องลัดเลาะทางเลี้ยวลด
โค้งขุนเขาเคี้ยวคดก็บอกกล่าว

สะท้อนสภาวะทางทอดยาว
สะเทือนสั่นดั้นด้าวแผ่นดินแดน

กลับมาถึงทางกลับก็ทางต่อ
เหนื่อยหนักนักระทดท้อก็เหลือแสน

บางครั้งพลังใจก็ขาดแคลน
หยั่งรากยึดแนบแน่นอย่างยืนยัน

ดีร้ายหน่ายล้าชะตากรรม
เพียงหยัดยืนย่างย่ำอย่างสร้างสรรค์

เผชิญทุกภาวะต่อตามทัน
พบ พลาดก็เท่านั้นทำความเข้าใจ

เมื่อมาถึงทุ่งฟ้าเก่าของเราอีกครั้ง
เสี้ยวแสงหวังยังส่องประกายใส

ที่สุดไม่ว่าจะพบภาวะเช่นไร
ถึงทางใกล้ทางไกลยังท่องเทียว

พบบางสิ่งสิ่งหวังไม่เห็นหน
นั่นก็ยิ่งเข้มข้นยิ่งขับเคี่ยว

จะทางกลับทางไปก็ทางเดียว
ทางลัดเลาะลดเลี้ยวโลกนอก-ใน...